Soms is er geen ondersteunend systeem. Dan is het alleen jij en het Universum. En een visie die alleen jij kunt zien. En soms struikel je en soms val je. Soms krijg je nieuws dat je terugwerpt op jezelf, soms vraag je je af, wanneer zullen ze wakker worden. Wanneer zal het kwartje vallen?

Soms moet je je terugtrekken. Als je ziet dat je de weg wijst, maar dat het lijkt of dat zij hem niet kunnen zien. Als je merkt dat je praat als Brugman tegen dovemansoren. Dan is het nog niet de tijd. Het is een planeet van vrije wil, laat de ander doen wat hij of zij moet doen of wenst. De ander volgt zijn eigen pad, heeft een eigen zielscontract getekend voordat hij/zij naar aarde kwam. Wij weten niet wat daar instaat. Wat voor ons goed voelt, hoeft niet bij een ander te resoneren. Zie wat je ziet, weet wat je weet en doe wat goed is voor jou, zonder oordeel.

Het kan soms zwaar zijn, het is een intensieve reis met heuvels en dalen, deze tijden stellen je op de proef. Keer naar binnen, je ondersteuningssysteem vind je binnenin je en niet in de buitenwereld. Blijf in het oog van de orkaan, daar is het rustig. Luister naar je hart, je ziel. En blijf hoog in je frequentie, houd je vibratie hoog. Doe dingen die je accu opladen. Dans, zing of wandel in de natuur. Opgeven is geen optie, hoe moe je ook wordt, sta op en blijf sterk. Straal je licht, de wereld heeft jou nu nodig.